සරසවි මවුනි අවසරයි පිය නගන්නට අනාගත ලෝකයට.

 
  .............................................. දරා ගන්න බැරි දුකක්...
 කියා ගන්න බැරි වේදනාවක්...
විදින්නට බැරි කාන්සියක්...
හඩන්නට බැරි මොහොතක්...
එකම වෙලාවක...
එක හදවතක් තුල...

ආපහු ඒ ලෝකයට යන්න ඇත්නම්...
මේ දුකට වඩා ඒ දුක දරාගන්න පුළුවන් බව දැනෙනකොට...
කදුලක් සුසුමක් බවට පත්කරන්නට නොහැකි වෙනකොට...
ඇස දෙකට හොරා කදුළු ගලන විට...
එන්නට හිතයි...
යලිත් ඔබ තුරුලට...
මවුනි සරසවිය...

ජීවිතය ආදරය සතුට දුක අතර දෝලනය වූ ඒ සිවු වසර...
හැරි බැලුමට නොහැකිය හොරා කදුලට
... ...............................................